افشاگری از جنایات وهابیها +۱۸

افشاگری از جنایات وهابیها +۱۸

افشاگری از جنایات وهابیها +۱۸

افشاگری از جنایات وهابیها +۱۸

اظهارات مفتی اعظم عربستان در مشروعیت یزید و حرمت قیام امام حسین

مفتیان وهابیت که روزی فتوا به کفر شیعه و روزی تحریم دعا برای پیروزی حزب الله لبنان و... می‌دهند، هر روز با افاضاتشان پرونده درخشان خود را درخشان‌تر و طبل رسوایی خود را شهره آفاق می‌سازند.
اما این بار سخنان مفتی اعظم عربستان عبدالعزیز آل الشیخ یادآور فتوای شریح قاضی است که با جملات خود امام حسین را محکوم و یزید را مبرای از هر خلاف شرعی دانسته است.
آری صف بندی سپاه سید‌الشهداء و یزید تا روز قیامت برپاست.

لینک مربوط به فیلم مربوطه در سایت یوتیوب: 

http://www.youtube.com/watch?v=v0Yoeg7k1s4


به گزارش «شیعه نیوز» به نقل از موسسه تحقیفاتی حضرت ولی عصر (عج) ،مفتی اعظم عربستان شیخ عبد العزیز آل شیخ در برنامه زنده که از ماهواره المجد عربستان پخش می شد در پاسخ خانمی در رابطه با یزید و قیام امام حسین علیه السلام این چنین پاسخ داد:

زمان پرداختن به این امور گذشته و زمان آن سپری شده است . آنها گروهى بودند که درگذشتند، هر کار نیک و بدی کردند براى خود کردند و شما هم هر چه کردید براى خود خواهید کرد و مسئول کار آنها نخواهید بود.

بیعت یزید بن معاویه، بیعتی شرعی است که در زمان پدرش معاویه از مردم گرفته شد و مردم هم بیعت کرده و به این بیعت گردن نهادند. امّا هنگامی‌ که معاویه از دنیا رفت حسن و حسین بن علی و ابن زبیر از بیعت با او خودداری کردند.

حسین و ابن زبیر در تصمیمشان مبنی بر بیعت نکردن به خطا رفتند. چون بیعت با یزید بیعتی شرعی بود و این بیعت در زمان زندگی پدرش معاویه و در مقابل چشم مردم گرفته شده بود. ولی خداوند در آنچه مقدر می فرماید حکیم و علیم است، آن امت‌ها هم بنا به تقدیر خداوند در گذشتند و از دنیا رفتند.

شما را به خدا قسم! من دوست ندارم این مطالب را از من نقل کنید. این‌ها مسائلی است که گذشته است. تاریخ هم در باره این مطالب به شکل‌های مختلف حکایت نموده است. ولی به هر شکل این‌ قضایا گذشته و تمام شده ... یزید و حسین بیش از هزار و اندی سال است که از دنیا رفته‌اند ... 

ولی به عقیده من بیعت یزید بن معاویه بیعتی شرعی بوده؛ و حسین را نصیحت کرد‌ند که از مدینه به طرف عراق نرود، او را نصیحت کردند که بیعت کند ولی او نپذیرفت. ابن عباس و ابن عمر و فرزدق و بسیاری از صحابه او را از رفتن به عراق بر حذر داشته و به او گقتند که: رفتن به عراق به مصلحت او نیست. ولی حسین این نصیحت‌ها را نپذیرفت... و خدا هم هر ‌آن‌چه مقدر فرموده بود انجام شدو...

ولی با این وجود ما برای حسین از خداوند درخواست رضایت کرده و برای او عفو و بخشش را خواستاریم. و مقدرات الهی حکمت‌هایی دارد که ما از آن آگاه نیستیم ...

اصلاً فائده نقل این مطالب چیست؟ حسین هر اشتباهی کرده برای خود کرده...

عقیده اهل سنت و جماعت این است که واجب است تا به فرامین کسی که مورد بیعت قرار گرفته و مردم حول محور او جمع شده‌اند گوش فرا داده شده و از او پیروی گردد. و قیام و سرکشی علیه او نیز حرام می‌باشد. و از همین‌رو خروج و قیام حسین علیه یزید حرام بود...

ما می‌گوییم: حسین در قیامش علیه یزید اشتباه کرد و برای او بهتر بود که این کار را نمی‌کرد. و باقی ماندن در مدینه و بر آن‌چه مردم بر آن اجتماع کرده بودند بهتر و سزاوار‌تر بود. و هر چه به او گفته شد که عراق طرفدار و همراه تو نیست گوش نداد و توجهی ننمود...

و حقیقت این است که مردم عراق و شام و مصر و حجاز و یمن با یزید بن معاویه در زمان زندگی و حیات پدرش بیعت کرده و امامت و رهبری وی را پذیرفته بودند، به همین جهت هم قیام علیه او و تجاوز به حریم خلافت او جایز نبود. این تمام مطلب است بیش از این هم سخنی نمی گوئیم و معتقد به بیش از این هم نیستیم.

متن عربی:

یا اختی هذه امور مضت و تاریخ مضی تلک امة قد خلت لها ما کسبت و لکم ما کسبتم و لا تسئلون عما کانوا یعملون.
بیعة یزید بن معاویه بیعه شرعیة أخذها أبوه له فی حیاته فبایعه الناس و قبلوا بیعته و لما توفی امتنع الحسن و الحسین بن علی و ابن الزیبیر عن المبایعه.
و امتناع الحسین وابن الزبیر عن المبایعه کانوا بذلک رضی الله عنهما غیر مصیبین. لأن بیعة یزید بیعة شرعیة و بیعة اُخذت له فی حیاة أبیه و أعطاهم نصب عینهم. ولکن الله حکیم علیم فیما قضی وقدّر. تلک أمة مضت.
والله إنی ما أحب أن تکتب عنّی هذه المسأله. هذه المسائل مضی و التواریخ کلها تحکی القضیه بأسالیب مختلفة. فمن التواریخ من یقول: ... هذه المسائل مضت. مضی یزید و مضی الحسین ولهم أکثر من ألف و... سنة مضت...
لکن اعتقد أن یزید بن معاویة: بیعته، بیعة شرعیة؛ و أن الحسین رضی الله عنه و أرضاه نصح أن لا یخرج الی العراق و لا یقبل من دعاه الی البیعة. حذّره ابن عباس و ابن عمر والفرزدق. و کبیر من الصحابة حذّروه من الخروج الی العراق. أن الخروج لا یؤدّی لمصلحة. لکن رضی الله و أرضاه ما قبل... والله قدّر ما قدّر وقضی ما قضی و اذا نفذ القضاء ل..
لکننا نترضی الحسین و نسئل العفو عن الجمیع ولله فیما قضی وقدّر حکمة لا نعلمها...
ما الفائدة من هذا المطلب؟ الحسین أخطأ ما أخطأ...
اهل السنة والجماعة عقیدتهم وجوب الانقیاد لمن بویع وإن من بویع و اجتمعت الکلمة علیه وجب علی الجمیع السمع و الطاعة له. وحرم الخروج علیه. حرم الخروج للحسین رضی الله عنه و أرضاه...
نقول: الحسین رضی الله عنه وأرضاه فی خروجه کان الأمر خلافا مع عقیدته و کان عدم الخروج أولی. والبقاء هو الأولی والدخول فیما دخل الناس هو أولی. لکنه کره عما قیل إن العراق کله معک...
أن العراق والشام و مصر والحجاز ویمن قد أعطو البیعة لیزید بن معاویه فی حیاة أبیه وأصبح إماماً معترفاً به لا یجوز الخروج علیه ولا التعدّی علی خلیفته. هذا هو الأمر ولکن لا نقول بأشدّ.
والحقیقة أن العراق والشام و مصر والحجاز ویمن قد أعطو البیعة لیزید بن معاویه فی حیاة أبیه وأصبح إماماً معترفاً به لا یجوز الخروج علیه ولا التعدّی علی خلیفته. هذا هو الأمر ولکن لا نقول بأشدّ.

عبدالعزیز آل الشیخ

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد